De officiële kroning
“Zijne Majesteit Koning Charles III” https://znaki.fm/nl/persons/charles-iii-van-het-verenigd-koninkrijk/ – deze woorden hoorde de wereld voor het eerst uit de mond van de pas benoemde Britse premier Liz Truss toen ze officieel de dood van Koningin Elizabeth II aankondigde en haar opvolger voorstelde.
De oudste zoon van de Koningin en voormalige Prins van Wales, Charles, hoorde deze woorden een recordaantal van 70 jaar na de kroning van zijn moeder in 1952. Nu is Zijne Majesteit veranderd van de langstverwachte erfgenaam in de geschiedenis van de Britse kroon in de oudste heerser – nu hij op 73-jarige leeftijd de troon besteeg, brak hij het vorige leeftijdsrecord van de 64-jarige Koning Willem IV.
Op 10 september vond de historische ceremonie van het uitroepen van de nieuwe Koning van het Verenigd Koninkrijk plaats in St James’s Palace in Londen. De gebeurtenis werd voor het eerst live uitgezonden. Oekraïense Pravda.
Daarvoor legde de Koning een persoonlijke verklaring af over de dood van de Koningin en beloofde hij de Kerk van Schotland te behouden, waar een scheiding der machten bestaat tussen kerk en staat.
Daarna ondertekenden de leden van de erfraad een proclamatie met de eerste acht orders van de koning. In het bijzonder werd de dag van de begrafenis van wijlen koningin Elizabeth tot feestdag uitgeroepen.
Om 11:00 uur wordt de proclamatie in het openbaar voorgelezen vanaf het balkon van St James’s Palace. Daarna wordt ze voorgelezen in de Royal Exchange in de City of London in aanwezigheid van de Lord Mayor van Londen.
Later in de middag zal de proclamatie worden voorgelezen in Edinburgh, Cardiff, Belfast en andere landen van het Gemenebest.
Lets onvermijdelijks
De 21-jarige Charles gaf ooit toe dat het besef dat hij ooit de Britse troon zou bestijgen niet gemakkelijk voor hem was.
“Ik zou zeggen dat je het gevoel hebt dat er iets onvermijdelijks aankomt,” zei de jonge prins toen. “Gaandeweg realiseer je je dat je een bepaalde plicht moet vervullen, verantwoordelijkheid moet nemen.
Meer dan een halve eeuw later moest hij niet alleen verantwoordelijkheid nemen voor het koninkrijk, maar ook voor zijn nieuwe naam, Karel III, die traditioneel is voor royalty. Na de ceremonie van zijn officiële proclamatie als koning in St James’s Palace, zal de nieuwbakken monarch van woonplaats moeten veranderen: samen met zijn tweede vrouw Camilla, hertogin van Cornwall, die nu koningin-weduwe is geworden. Charles zal een grote verhuizing moeten maken.
Dit betekent dat Groot-Brittannië na alle formaliteiten een nieuwe heerser zal hebben – een gepassioneerd filosoof, milieuactivist, architectuurliefhebber, getalenteerd kunstenaar en schrijver.
“Nu het Elizabethaanse tijdperk ten einde loopt, luiden we een nieuw tijdperk in de prachtige geschiedenis van ons geweldige land in, precies zoals Hare Majesteit zou hebben gewild toen ze zei: ‘God save the king,'” zei Truss.
De vernietiger van stereotypen
Charles Phillip Arthur George was de naam van de toekomstige koning bij zijn geboorte, die vanaf de wieg gewend was aan het voorvoegsel “eerste” in zijn regalia. Hij was de eerste kleinzoon van de regerende koning George VI en het eerste kind van de toenmalige prinses Elizabeth en de kleinzoon van koning Filip van Griekenland, een Britse marineofficier. Daarna kreeg de koninklijke familie nog drie kinderen – prinses Anne en de prinsen Edward en Andrew. De jonge Charles werd echter de oudste officiële erfgenaam vier jaar na de dood van zijn grootvader en de troonsbestijging van zijn moeder.
Zelfs toen groeide Charles op als een nogal gereserveerde, gevoelige en rustige jongen, met een passie voor lezen, kunst en filosofische overpeinzingen.
“Hij is te jong om zoveel na te denken,” zei de voormalige Britse premier Winston Churchill ooit na een gesprek met de driejarige prins.
Dit gedrag speelde de erfgenaam van de Britse troon echter niet in de kaart: de volhardende en energieke oorlogsheld Philip kon de zwakheden van zijn zoon niet begrijpen en probeerde hem altijd tot een man op te voeden en zijn karakter te temperen. Daarom werd de toekomstige koning in 1956 naar de middelbare school Hill House in West-Londen gestuurd en werd zo de eerste koninklijke erfgenaam die het traditionele privéonderwijs achter zich liet.
Later volgde de jonge prins het onderwijstraject van zijn vader op vrijwillige basis: eerst studeerde hij aan de Preparatory School in Berkshire en daarna aan de Gordonstoun kostschool in het noordoosten van Schotland. Het is deze school die voorkomt in Charles’ latere verwijzingen naar het leed van zijn jeugd.
In een biografisch boek over de koning zegt historica Sally Bedell Smith dat zijn moeder Elizabeth II begin 1958 in een brief aan premier Anthony Eden schreef: “Charles beeft al van angst om volgende week weer naar school te gaan – het zal waarschijnlijk nog veel erger zijn.”
Op school waren zijn leeftijdsgenoten voortdurend bezig met het vergiftigen van de ietwat mollige, goedgehumeurde en bedachtzame prins, die geen speciale aanleg toonde op het gebied van sport, leiderschap of wetenschappen. In plaats daarvan blonk Charles altijd uit in de kunsten: hij was de beste student in zijn cursus spreken in het openbaar en nam deel aan de Shakespeare theatervoorstellingen van de school.
Na het behalen van zijn diploma verraste Charles zijn familie daarom opnieuw en brak hij voor de tweede keer met de koninklijke traditie – hij ging niet bij de Britse strijdkrachten, zoals gebruikelijk was voor mannen van de koninklijke familie. In plaats daarvan ging hij naar het Trinity College in Cambridge om antropologie, archeologie en geschiedenis te studeren. Daar speelde hij cello, zong in het koor en studeerde Welsh aan het University College of Wales.
En in 1970 werd Charles de eerste erfgenaam die een universitaire graad en een Bachelor of Arts diploma behaalde. In hetzelfde jaar nam hij zitting in het Hogerhuis. Vanaf dat moment begon de troonopvolger geleidelijk aan deel te nemen aan het politieke leven van het land en werd hij in 300 jaar het eerste lid van de koninklijke familie dat kabinetsvergaderingen bijwoonde.
Charles liet zijn militaire carrière niet helemaal varen: tijdens zijn studie diende hij bij de Royal Air Force en, naar het voorbeeld van zijn vader, grootvader en twee overgrootvaders, bij de Royal Navy. In 2012 werd de Prins van Wales gepromoveerd tot Admiraal van de Britse Marine en Maarschalk van de Koninklijke Luchtmacht.
Milieuactivist en architect
Na verloop van tijd bleek dat het humanitaire en oratorische potentieel van Prins Charles bijna belangrijker was dan zijn militaire training om zijn koninklijke plichten te vervullen. In de politieke arena bewees hij daarom een goede diplomaat te zijn en hield hij minstens 600 officiële vergaderingen per jaar, waarvoor de Britse pers de prins “het hardst werkende lid van de koninklijke familie” noemde.
Met de actieve hulp van Charles onderhield het Koninkrijk nauwe vriendschappelijke banden met Australië en Canada. Hij werd de eerste royal die een officieel bezoek bracht aan Cuba en riep de wereld op om de Roemeense dictator Nicolae Ceausescu te boycotten voor mensenrechtenschendingen.
Vandaag de dag is de Koning een bekende filantroop – hij is de initiatiefnemer van de grootste liefdadigheidsinstelling van het land, The Prince’s Charities, die 19 stichtingen omvat die jaarlijks meer dan £100 miljoen inzamelen voor projecten op het gebied van onderwijs, milieu, ontwikkeling van de jeugd en het bedrijfsleven.
Charles is al van jongs af aan bijzonder milieubewust: hij heeft zijn koninklijke landgoederen Clarence House en Highgrove House uitgerust met zonnepanelen, en hij rijdt het liefst met een elektrische auto van het merk Aston Martin DB6 door de stad. Toen hij in zijn voormalige residentie in Gloucestershire woonde, werd de vorst een fervent tuinier en stortte hij zich op biologische landbouw. Het resultaat van deze passie is de introductie van zijn eigen merk, Duchy Originals, dat enkele honderden biologische producten produceert en jaarlijks £6 miljoen opbrengt voor de goede doelen van de koning.
Dit zakelijke initiatief heeft echter voor veel discussie gezorgd in wetenschappelijke kringen: het assortiment van het merk omvat detox-tincturen, en Charles zelf is een fervent fan van homeopathie. In 2006 riep de toekomstige koning tijdens de Wereldgezondheidsvergadering in Genève de medische wereld publiekelijk op om traditionele en alternatieve geneeskunde te integreren.
Stedelijke ontwikkeling heeft een speciale plaats in Charles’ hart. Hij is de grootste Britse fan en beschermheer van de filosofie van de nieuwe klassieke architectuur, een trend die traditioneel urbanisme combineert met de restauratie van historische gebouwen en ecologisch ontwerp.
Daarom stelde de Prins in 1993 familiegrond en financiële middelen ter beschikking voor de bouw van de experimentele stad Poundbury aan de rand van Dorchester, die in 2025 voltooid zal zijn in de beste tradities van het neoclassicisme. Hiervoor ontving de toenmalige Prins de prestigieuze prijs van de University of Notre Dame, die wordt beschouwd als de hoogste architectuurprijs op het gebied van stedenbouw.
Daarnaast is de nieuwe Koning van Groot-Brittannië een fervent aquarellist. Zijn schilderijen van landschappen werden tentoongesteld op de Internationale Biënnale van Hedendaagse Kunst in Florence, in de National Gallery van Australië en brachten meer dan £2 miljoen (iets meer dan $2 miljoen) op in de winkel van zijn woning in Highgrove House. Daarnaast is Charles de auteur van een lange lijst boeken – van sprookjes voor kinderen tot publicaties over plantkunde, architectuur en schilderkunst.